Jullie ook bedankt voor de fijne reacties.
@Connie, ze kunnen inderdaad zo gulzig zijn dat ze erin stikken, maar deze kreeg 'm gelukkig zonder kleerscheuren naar binnen gewerkt.
Dierenambulance had ook lastig geweest, dit was in Frankrijk in de rivier "De Orne", vlakbij het plaatsje Clécy....ik zou niet eens weten of ze in Frankrijk ook een dierenambulance hebben, dus echt een nummer heb ik er ook niet van.
Ongeveer een week daarvoor zaten we in een ander stukje van Normandië(ook een ander appartementje) en ik zat naast mijn vrouw in de auto(zij rijdt meest, omdat ik dat probleem met m'n evenwicht heb) en ik zag een vrij jonge Ekster midden op de weg(wel een vrij smalle weg) liggen.
Ik waarschuwde m'n vrouw en ze kon er aan 1 kant net langs rijden en ik zag dat het beestje nog bewoog.
Uitgestapt en opgepakt, maar ja, wat nu......hij of zij leefde inderdaad nog en lag op z'n rug op het midden van de weg, dus in ieder geval met de pootjes naar beneden in de berm gelegd.
Het was een vrij rustig weggetje, maar op een gegeven moment kwamen er toch 2 auto's aan, waarvan de vrouw in de 2e auto zag dat ik bij een gewond dier stond en zij stopte en begon in het Frans tegen me te praten.
Daar versta ik geen moer van

, dus ik in het Engels wat terug gezegd en gelukkig verstond ze dat ook een beetje.
Zonder aarzelen pakte ze de Ekster op en legde 'm in haar auto, ik vertelde al dat ik niet wist wie of wat ik zou moeten bellen, maar ze nam 'm mee naar huis en zou proberen om 'm daar te verzorgen.
Misschien had ie inwendige bloedingen(aan de buitenkant was er volgens mij niet veel beschadigd, zo op het eerste oog te zien) en misschien had ie alleen een soort van shock.
Ik was later eigenlijk nog wel nieuwsgierig hoe het met het beestje was afgelopen, maar geen telefoonnummer of zo uitgewisseld....ik was al blij zat dat iemand zich over het diertje ontfermde en daar helemaal niet aan gedacht.
Op dat moment dus eigenlijk wel een dierenambulance nodig, maar zou niet weten hoe of wat.
