Heel soms krijg je wel eens de kans om totaal wat anders te fotograferen dan dat je normaal doet. Ik doe af en toe ook wel eens een concertje in de buurt of een festivalletje om de hoek, maar iets groters niet. Tot dit weekend.
Een paar maanden geleden kreeg ik de vraag of ik niet mee wilde naar Bospop om te fotograferen. Ehmmm, JA!
Muziekaal spreekt de line up me meestal wel aan, en om het dan ook nog eens te kunnen fotograferen.... dat zijn kansen die je niet moet laten glippen.
En Bospop was dit weekend. Het was een erg lang weekend, dat dan weer wel. Twee lange dagen. Vroeg op, laat erin. En maar heel de dag plaatjes maken. Vanavond alles eens rustig geselecteerd voor mezelf (uiteraard al wel beelden afgeleverd, dat gaat toch voor).
Het was een mooi weekend met vernieuwende muzikale ervaringen (Beth Hart bijvoorbeeld), Verrassingen (zoals Chickenfoot), bekende artiesten (Foreigner) en af en toe een tegenvallertje (Lucinda Williams).
Maar Jeroen, wanneer stop je nu met typen, en gaan we foto's kijken?
Ok:
1: The Brew - jason Barwick
Bandje wat op zaterdag in de tent opende. Erg energiek en dynamisch. Hartstikke goed. Krijg toch wel zin om weer nieuwe cd's te gaan kopen als ik dit soort dingen hoor.
2: Fiction Plane - Seton Daunt
De zoon van Sting, Joe Summer, is de frontman van Fiction Plane (En ja, je hoort het duidelijk, het lijkt soms echt The Police). Maar die is altijd al in het nieuws en op de foto. Andere bandleden worden dan wel eens vergeten. Reden om voor een foto de gitarist van te kiezen.
3: De weergoden
speelden een spelletje met ons. Het leek alsof elke keer wanneer een artiest opkwam de regen naar beneden kwam. Nu mag je drie nummers fotograferen en dan moet je weg, en het leek er ook erg vaak op dat het in dat derde nummer weer stopte met regenen. Toeval? Geen idee, maar ook ik werd soms erg nat. Ach ja, dat kan gebeuren. Maar ook voor de fans was het "niet zeuren, poncho aan, en blijven genieten."
4: Drive Like Maria - Nitzan Hoffman
Een Belgisch/Nederlandse band met erg veel licht van achteren en een vrouwelijke gitariste die al in de eerste tien tellen haar haar voor haar gezicht gooide. Da's jammer. De muziek was leuk en dit was echt het enige moment waarop Nitzan haar gezicht liet zien. Het maakt het plaatje wel af; het rockt.
5: Foreigner - Kelly Hanssen
Afsluiter van de zaterdag, Foreigner, natuurlijk speelde ze hun klassiekers. De heren gingen helemaal los. kelly Hanssen kwam in 1985 bij de band en wist nog steeds het publiek op zijn hand te krijgen. Klom zelfs nog even boven in de nok van het podium. Onderweg terug naar huis zaten we te verzinnen wat er op dat moment door het hoofd van de manager van Foreigner gegaan zou moeten zijn. Ik denk niet dat die er namelijk blij mee was.
6: Paul Carrack
Tja, wat moet ik daar van zeggen. Af, goed, gelikt, een meesterlijk artiest. Had er zin in, en was mooi om te zien
7: Chickenfoot - Sammy Hagar
Voor mij het hoogtepunt van de zondag. Chickenfoot is een collectief van vier muzikanten allemaal wel een beetje kunnen spelen. De zanger en bassist zaten bij Van Halen, de drummer bij de Red Hot Chilli Peppers en de gitarist, ach ik noem alleen zijn naam Joe Satriani.
En zet je die vier mannen bij elkaar, dan krijg je een pakketje vuurwerk waar ze in China nog een puntje aan kunnen zuigen.
8: Chickenfoot - Joe Satriani
Wat die man met een gitaar kan, ik wou dat ik dat met een camera kon.
Een virtuoos op het gebied van snarenneuken (Sorry voor de taal, maar die man bedrijft op de meest vreemde manieren de liefde met zijn gitaar
: )
Op CD vond ik hem al goed, maar live was het helemaal een verademing
ik vind de foto van sammy hagar toch wel het leukst. maar komt mischien ook wel omdat ik van halen vroeger helemaal te gek vond.
