Waarschijnlijk beeld ik het me gewoon in hoor maar ik heb echt het gevoel dat de foto's die ik vroeger nam met mijn camera er veel frisser en contrastrijker uitzagen dan dat ze nu doen.

Ik werk met een Sony a700 en ik heb geen idee hoeveel foto's ik er al mee genomen heb. Ik zou het zelfs op geen tienduizend foto's na kunnen zeggen hoeveel juist. Maar het moeten er VEEL zijn, dat is zeker. Ik schat een 50,000-tal of zo.

Wat ik me dan ook afvraag: is het mogelijk dat de kwaliteiten van de camerasensor met de jaren verminderen? Bij een TV en een monitor heb je dat toch ook, dat in de loop van de jaren het contrast, de kleurweergave en dergelijke, slechter worden. Het lijkt me in elk geval toch niet onlogisch mocht dit ook het geval zijn voor sensoren. Ik heb nog nooit ergens iets dergelijks gelezen maar jullie misschien wel.

Hé, dat is echt wel interessante info. Bedankt daarvoor .
Op het gebied van het aantal cliks kan ik dus nog wel een aantal jaartjes verder zo te zien.

Maar die links zeggen dus wel niks over een eventuele kwaliteitsvermindering van de sensor .

Blijkbaar houdt je sensor t langer vol dan de sluiter.
Dus de houdbaarheid van de sensor is in dat geval niet zo aan de orde.

Weet ik zelf ook niet hoor, dit is wat ik vond.

CMOS en CCD werken onder zulke lage spanningen, dat je je geen zorgen hoeft te maken dat de sensor daardoor 'slijt'. Eerder zal het komen door een gebrek in de sealing van de sensor.

Je spiegel, je sluitergordijn (linkje van Gemini) en met name je LCD zullen eerder problemen opleveren dan je sensor.

Een tv of beeld scherm staat continu aan een sensor vangt licht in een fractie van secondes. De detoriatie van een sensor is uiteraard aanwezig maar zal zover achter de economische levensduur liggen dat dat geen issue is. Dat is wat anders dan de hierboven beschreven sluiterbewegingen die tegenwoordig vrijwel om en nabij de 100.000 liggen maar natuurlijk ook na 10 bewegingen kapot kan gaan en op pas 200.000 bewegingen. Echter is het vervangen van een sluiter een fractie van een sensor en kost je om en nabij de 100 a 125 euro. Dus stel dat je erg veliefd blijft op je Apha 700 dan kun je gerust 4 keer een nieuwe sluiter laten plaatsen voordat er achteruitgang is die alleen door pixelpeepers misschien worden of kunnen worden waargenomen echter ben je dan allang over op de volgende body. Wat wel een overweging is om geen 1D of 1Ds of D1 te kopen want dan heb je A behoorlijk verbruikte behuizingen en een sluiter vervanging kan ook mogelijk eraan komen en de kwaliteit van die eerste sensoren was natuurlij los van de standaard veroudering op technisch niveau ook minder.

Alhoewel ik jou niet inschat om een Oudere fullframe van de buren Canon en Nikon te kopen en de Alpha 900 is nog te jong om slechte 'versleten' sensoren te hebben.

Het kan uiteraard een exemplarisch iets zijn wat je waarneemt of iets waar je zo in gaat geloven dat je het ook daadwerkelijk gaat zien.

De enige methode om te controleren of dit ook daadwerkelijk gebeurd is onder gelijkwaardige omstandigheden een opname te maken van bv een Gretag macbeth kleuren kaart en dat naar verloop van tijd wederom te doen en dan gaan controleren of de licht intentietijd anders is bij de RGB kleuren.

Echter dan heb je echt geen leven meer lijkt me.

Maar heb je niet gewoon een andere RAW converter versie in je software dei behalve nieuwere camera's ondersteund ook gewoon anders kleuren rendert???

Ik heb wel eens hier en dara gelezen dat ze denken dat ze meer ruis vertonen na langere tijd.

Je kunt je zelf de vraag stellen of je niet anders ben gaan fotograferen. Ben je misschien meer de grenzen gaan opzoeken, of juist wat lui en op ervaring gaan fotograferen?
Is natuurlijk lastig om te zien zonder steek houdende test foto's. Maar jah dan had je dat bij je nieuwe camera ook moeten doen.

Om vergelijkende testfoto's te maken is het nu inderdaad wel een beetje te laat .

Waarschijnlijk is het gewoon pure inbeelding...zoals ik eigenlijk wel al dacht maar tegen beter weten in niet direct wou toegeven aan mezelf. Ik heb gewoon het gevoel dat mijn foto's vroeger beter waren en dat ze mooier uit de camera kwamen. Misschien liggen mijn eisen en verwachtingen nu hoger, ik weet het niet, maar ik heb dit gevoel echt wel heel duidelijk en een mens zou daardoor op de duur aan alles beginnen te twijfelen. Zelfs aan zijn sensor.

In RAW werken is voor mij trouwens niet echt aan de orde omdat mijn PC te oud en te traag is om dat vlot te kunnen doen.

Als ik overstap, en dat begin ik meer en meer te overwegen, dan zou het naar Nikon zijn.
Hun D700 is ontzettend verleidelijk moet ik toegeven. En ook hun 70-200 VRII lijkt me prachtig speelgoed . Maar ik vrees dat ik een beetje te diep in de Konica-Minolta en Sony-lenzen zit om een overstap vlot te laten verlopen.
(Met een Canon zal je me trouwens enkel zien wanneer ze er eentje in mijn handen proppen.....als ik dood ben . )

Hahaha je zou het eens moeten proberen haha.. je wilt niet anders meer na 1 keer canon.. en ach het maakt geen r**t uit.

Maar euhm, zou het niet je scherm zijn die wat minder contrast laat zien? of met de jaren je ogen, die niet meer zo scherp zijn?

Tja Canon.....

Het is een beetje zoals met Mercedes, het is niet direct het product op zich waar ik een probleem mee heb maar de associaties die de gebruikersgroep ervan oproepen .

Want wie rijd er nu met een Mercedes? Om het kort te houden: Elke min of meer geslaagde zelfstandige. Want die willen een voertuig dat door iedereen aanzien wordt als een degelijk kwaliteitsproduct. Innoverend, mooi of echt praktisch is zo'n Mercedes niet, maar dat moet ook niet want het belangrijkste voor de gebruiker is dat iedereen het als een klasseproduct aanziet. En het ALLER belangrijkste voor deze bezitter is dat zijn auto "Hier rijd een geslaagde zelfstandige" uitstraalt . Want het is de schijn die telt voor een Mercedesrijder. Een Canon-gebruiker is de Mercedesrijder onder de fotografen en Canongebruikers zien dat nog als een compliment ook . En bij deze gebruikersgroep hoor ik dus liever niet .

On topic: Mijn ogen gaan er inderdaad wel op achteruit, maar dat is alleen maar op het vlak van de scherpte .
En van mijn scherm weet ik redelijk zeker dat het daar niet aan ligt. Het is een al wat ouder scherm maar ideaal voor fotografie-toepassingen. Kantelbaar, met een hoge resolutie en zeer goede kleurweergave. Het laat de prentjes die op dit forum gepost worden in elk geval perfect kleurrijk zien .

Wat is een Nikon dan, absoluut geen BMW maar misschien een Toyota of VW RIjder betrouwbaar en degelijk en goed, maar net met een ontbrekend vleugje

Ik wil als Canon gebruiker niet als Mecedes gebruiker gezien worden de enige ster in mijn auto zit in mijn voorruit.

Ik zie Nikon altijd als Lamborghini en Canon als Ferrari. Alletwee goed maar Nikon interresseerd het niet wat het verbruik is als hij maar harder kan dan een Ferrari. En Ferrari maakt mooiere gedesignede auto's en er worden er meer van verkocht. Een Lambo of Nikon is net iets rauwer en ruiger maar zeker niet slechter of beter.

Maar los van dit is dit niet gewoon pixel peepen. Ik zie aan jouw foto's exorbitante scherpte is toevertrouwd. Dat is heel knap en je kunt de meeeters tellen als je wil als ook mieren op een boom op 50meter in jouw composities Maar er is meer dan alleen briljante scherpte. Kijk eens naar foto's die in de National Geographic staan van een jaar of 9 terug met Velvia en Provia geschoten. Mooi maar anders scherp dan digitaal scherp. Zet je je zelf niet onder een bepaalde druk? Vergelijk jouw scherpte eens met hier op dit forum als scherp ervaren foto's. Dan zijn die van jouw nog een factor tig scherper zonder over te verscherpen wat velen doen in hun quest naar jouw verscherping. Echter er is meer en laat dat niet in twijfel omslaan hé

. Wie zegt hier wat over scherpte?
Met de scherpte is er geen probleem hoor . Maar zo scherp als jij het voorstelt zijn ze nu ook weer niet.

Mijn probleem is dat ik het gevoel heb dat mijn foto's fletser worden.
Wat ik het mooiste vind is als ik er in slaag om de zogenaamde 3D-gevoel in mijn foto's te hebben.
Een zeer goed voorbeeld daarvan is deze foto van Marcel Smit:
gallery/image_page.php?album_id=1&image_id=1614
Voor zulke foto's moet niet alleen de scherpte goed zitten maar ook de kleuren en het contrast. Het micro-contrast om juister te zijn. En daaraan schort het hem hoe langer hoe meer. Ik heb het gevoel dat mijn foto's alsmaar kleurlozer, contrast-armer en platter worden. Ruiziger ook. En ik vind het ontzettend frustrerend dat ik mijn vinger niet op de oorzaak van het probleem kan leggen.
Het is al een eeuwigheid geleden dat ik nog eens een foto heb genomen met dat "woow 3D"-gevoel erin. En het er achteraf in photoshop trachten in te stoppen dat lukt niet. Want als het niet min of meer in de originele foto zit mag je doen wat je wil, je krijgt het er toch nooit in. Allez, ik toch niet in elk geval .

Edit: kleine nuance in de tekst, 3D-gevoel ipv 3D-look. (Het gevoel alsof de foto's echt diepte hebben en hierdoor bijna lijken los te komen van de achtergrond).

Je haalt me de woorden uit de mond...
Het wordt inderdaad weer eens tijd voor een foto met een lekkere 3D-look.
Zou volgens mij gelijk de eerste zijn op dit forum

???????????

(Mijn link die naar die foto werkt blijkbaar niet ...of het zou moeten zijn dat je bedoeld dat een foto met een 3D-gevoel niet bestaat.....of het zou moeten zijn dat je bedoeld dat ikzelf nog nooit zo'n foto heb gepost...of het zou moeten zijn....tja, wat bedoel je eigenlijk? ).

Maar in vergelijk met wanneer in tijd. Ik neem aan dat je voorbeelden hebt van toen het volgens jou goed was en nu. En is het niet gewoon even de YIPS???

Bij golfen is de Yips dat je niet meer kunt putten, niet met dure en niet met goedkope putters, niet met extra lessen, je weet niet meer welke grip je het beste kunt nemen. Dit is voor golfers een dure fase omdat ze naar belly putters grijpen, broomputters en dan weer een korte maar een ander clubhoofd ed. Bij fotografie heb ik het ook wel eens gehad dat ik dacht dat alles K.T was. En ik weet van sommigen als zoiets dergelijks voorkomt dat de woorden Microadjustment en Front en Backfocus in veel topics voorkomen.

Moet je je niet gewoon neerleggen bij een picht psychose die vanzelf weer weggaat Let op veel smiley's

En voor the time being: Saturatie opschroeven of Vibrance Of schenk jezelf een Alpha 850

even over je verhaal over canon en Nikon wat een onzin!!
De camera's worden allemaal voor een paar euro gemaakt en voor meer euro's verkocht. daar zit al geen verschil in. Ik heb nog nooit iemand het verschil zien aantonen tussen een canon, Nikon, of andere pro camera.
Dus leef en laat leven, geef ieder zijn keuze, ooit wilde ik een fototoestel, ik kende alleen canon eos, en dus kocht ik een canon eos, via marktplaat voor 30 euro.
Als ik alleen een nikon kende had ik een Nikon gekocht, het zou mij om het even zijn..

Over je probleem, volgens mij zeur je een beetje.. of je moet serieus kijken naar wat je anders doet.
Dat kan dus een andere techniek zijn, ander materiaal een objectief maakt qua kleur heel veel verschil, of toch je beeldscherm. Of het zit in je koppie. Als je 100% zeker weet dat dat het niet is, dan zou het ook nog je camera kunnen zijn.

Ben wel benieuwd naar je workflow. Is deze veranderd? Heb je instellingen op je camera veranderd? Schiet je in RAW? Heb je je rawconverter geupdate? De basisinstelling van je converter veranderd? Je beeldscherm gekalibreerd. Zijn je eigen ogen wellicht iets achteruit gegaan?
Ziet een print van toen en nu er ook anders uit?
Kan zoveel zijn

hahaha sorry ik heb een binnenpretje...
ik ken ook zo iemand...

maar jij moet niet zeuren.. jij hebt gewoon een fotografische schop onder je kont nodig. Als je niet fotografeert, en het laat zien, dan wordt je ook niet beter!