Pekje!!!
Een moederkip zat eens te broeden op een nest eieren.
Een paar dagen later was ze al vrolijk op stap met haar kuikentjes. Natuurlijk had ze niet al haar eieren uitgebroed!
Er lagen nog een aantal eieren in de nest en ik moest die weghalen.
Ik nam een eitje vast, schudde er lichtjes mee en bracht het naar mijn oor. "PIEP" zei het ei!
Ik maakte het eitje voorzichtig open en legde het schattige zwarte kuikentje onder een warme lamp.
Pekje, zo had ik hem genoemd, beschouwde mij als zijn 'mama'.
Dat komt omdat hij mij als eerste zag, zoals je wel weet, is degene die hij het eertste ziet voor hem zijn moeder.
Een tijd later liep hij achter mij aan, om me niet te verliezen. Pekje ging overal mee naartoe: naar familiefeesten, op reis,...
Vandaag de dag ziet Pekje er zo uit al op de foto en 'speelt'
hij met de andere kipjes mee. Als hij mij ziet komt hij nog steeds naar mij toe gelopen.
Dit is, vind ik dan toch, de beste foto die ik al van m heb.
Ik moet er wel bijzeggen dat de kwaliteit niet beter zou kunnen want het is met een nogal prehistorisch fototoestel gemaakt :p
