Frans schreef:
Hoewel ik me kan voorstellen dat de ouders er blij mee zijn vind ik maar 2 foto's echt aansprekend. Nummer 3 en 6. Foto een vind ik niet mooi kwa belichting en heel veel handen op een kluitje. Bij nummer twee en vier de familie met de ogen dicht. Nummer 5 een hoop rare monden. Omstandigheden zijn toch eigenlijk nooit een excuus.
Dat verbaast mij Frans
Het is bij kunstwerken, en daar hoort fotografie ook bij, een zaak van de toeschouwer om de kunstenaar te begrijpen, kijken wat hij als doel had, of het doel duidelijk is en de manier van dit geheel in waarde in te schatten.
Ik heb de indruk dat dat sommige dit dikwijls vergeten, en alleen maar zoeken naar de punten die als afbraak van het kunstwerk kunnen tellen.
Doel van de auteur :
familiefoto's (duidelijk aanwezig en in de titel vernoemd;
Uitdrukkingswijze :
* spontaan, los, niet gekunseld, zo goed mogelijk weergeven van deze groep. EN dan dit op een kunstige wijze voorstellen.
Beoordeling :
* Het is zeker geslaagd als ontspannen sfeer, los van het cameragebeuren, maar toch dagelijkse aspekten van het leven in beeld gebracht op een technisch (bijna) volmaakte wijze.
Uitleg :
* de bewerking - resultaat van deze gele/bruine foto's is zeker kunstzinnig met kennis van de materie fotografie
* De ogen mogen dicht, 99% van de mensen doen de ogen dicht als ze een kus geven....zo ook hier....dus is het hier ook aanvaardbaar.
* de groepsfoto met verschillende mondstanden...komt spontaan en natuurlijk over, een blik op alledaagse houding maar toch kunstzinnig niet storend en overdreven in beeld gebracht.
DIT IS EEN KUNSTZINNIG ZEER GESLAAGDE REEKS (ook al heb ik één bedenking geuit)
Ik vind het droevige vaststelling dat sommige te fel foto's afbreken en technische fouten zoeken.
Ik heb ook al foto's gezien (en films) van B.V. personene (belgie of nederland) waarbij die geeuwen of andere menselijke houdingen aannemen, die fotografisch niet als modelfotografie prettig gevonden worden.
Het gaat hem wel om het doel en achtergrond van de foto.....en ik vind het echt bedroevend dat men zoekt naar technisch negatieve punten in een foto alsof we de fotografie pas net hebben uitgevonden en toepassen, waarbij het model nog een ijzeren beugel in de nek kreeg om zich stil te houden en een langesluitertijd dit vereist. Dit zou men statig en stijlvol vinden.
Is dat een verdoken nostalgische houding wat sommige doen of ....?.....of is dat een overdreven technisch streven naar de perfekte foto (die zeldzaam is) !!!?
Ik heb hier al beroepsfotografen met zeer mooie foto's zien afbreken tot op de grond. Jammerlijk vind ik dat.
Dit is een mooie reeks wat in deze rubriek staat met meer dan 7 op 10.!!!
NOTA: ik ga met dit antwoord een hoop mensen (ongewild) kwaad maken; maar ik heb stilaan de indruk dat sommige critische reacties geven die men kan vergelijken met de overgang tussen 2 kunststromen in. BVB : Toen het "pointisme" op kwam sprak men van ergelijke waanzinnge kunst; die geen kunst was volgens sommigen;...nadien zagen de meeste in dat dit een nieuwe kunststroming was en werd het aanvaard en mooi bevonden. De kwestie is om een nieuwe kunststroming tijdig te zien en te waarderen en niet af te breken.
Ik denk dat men nu meer over gaat op natuurlijke spontane momentopnamen via de fotografie maar dat sommigen dat niet zien.
En fotografie is nog altijd een kunstvorm en geen wetgeving!!!
en is moeilijk te fotograferen. Dit is zijn eerste echte portretfoto...met heel wat stunt en vliegwerk 
, maar moest toch even reageren... hoop dat je ook niet kwaad bent