
De 3in Gun Motor Carriage T35 was het prototype van de M10. Hij had een 3 inch (76 mm) kanon in een gehelde, ronde open koepel die ontwikkeld was uit de koepel van de M6 Heavy Tank en was geplaatst op een M4 Sherman onderstel.
De T35 werd verbeterd, er werd een gehelde opbouw geplaatst op het Sherman chassis en de ronde geschutskoepel werd vervangen door een vijfhoekige koepel, dit model werd de 3in Gun Motor Carriage T35E1 genoemd. In juni 1942 werd de benaming veranderd naar 3in Gun Motor Carriage M10 en in productie genomen.
De M10 was numeriek de belangrijkste Amerikaanse tankjager van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens zijn gevechtsdebuut in Noord-Afrika was de M10 succesvol, aangezien zijn M7 3-inch (76 mm) kanon de meeste Duitse tanks op grote afstand kon uitschakelen. Het zware chassis deed echter afbreuk aan de basiseis van een tankjager, namelijk lichtheid en snelheid en daarom werd hij begin 1944 vervangen door de M18 Hellcat. Later, tijdens de landing in Normandië, bleek de M10 niet voldoende tegen de bepantsering aan de voorkant van verschillende Duitse Panthers die hij tegenkwam en in de herfst van 1944 werd hij door de betere M36 Jackson vervangen. De Wolverine bleef echter tot het einde van de oorlog in dienst. In Zuidoost-Azië werden M10's gebruikt in de traditionele rol van infanterie ondersteuning, maar waren niet populair vanwege hun open koepel.
Ongeveer 54 M10's werden aan de Sovjet-Unie gegeven; van hun inzet door het Rode Leger is echter niets bekend. De Vrije Fransen werden ook van M10's voorzien. Britse M10's werden 3in SP, Wolverine genoemd en werden ingezet in Italië en Frankrijk.
De M10 had een open geschutskoepel en een dun pantser waardoor hij kwetsbaar was voor Duitse antitankkanonnen, tanks en artillerie. In straatgevechten was hij net als andere open voertuigen kwetsbaar voor infanterie. Het was te gemakkelijk er van bovenaf een handgranaat in te gooien.
(bron wikipedia)
foto heeft wel iets; had nog wat andere standpunten geprobeerd...