Ik ga aan een serie beginnen met als achterliggende gedachten een beetje een preraphaelistische stijl over te brengen, een beetje John Waterhouse achtig maar in een moderne versie . Graag jullie mening hoe deze manier van bewerken en benadering overkomt en of dit voor jullie gevoel aansluit op mijn gedachte.



update

Close-up

Fran ik vind dit een prachtige foto !
Hij komt mij ook een beetje fantasie-achtig over. Ik heb hem even binnengehaald en de kleuren wat meer bewerkt, maar ik zie dat je dat liever niet hebt dus ik wacht even je toestemming af voordat ik hem plaats

Een mooie plaat
....en ik begrijp (denk ik) wel het enthousiasme van Eugg om de kleuren ietsje te bewerken. Van mij mogen de kleuren ietsje sprekender.

door de bewerking springt ze er lekker uit, maar mischien iets te veel..(contrastverschil)
?

Mooi vind ik, toch binnen je opzet.
Zou zelf het contrast van die bomen ook wat hoger zetten, maar dat was volgens mij niet je bedoeling.

Uhmmm, vermoedelijk bedoel je Pre-Raphaelitische stijl.

Had - als gebruikelijk - geen flauw benul wat het was, dus ben even aan het zoeken geweest:

De stroming van de Pre-Raphaelieten is een Engelse kunststroming vanaf 1848 tot einde 19e eeuw.

Voor zover ik kan vinden is het/een (?) kenmerk juist het gebrek aan contrast in dat soort platen.

Stel dat ik het juist gevonden heb en interpreteer zou er juist wat minder contrast in de plaat kunnen.

De dromerigheid van je prachtige model en ditto compositie is juist weer wel een kenmerk, vanuit die optiek geslaagd!

my 2cts

Heel erg mooi. Vind vooral de blauwe jurk en het rode haar van het model goed contrasterend met de rest. Je hebt de sprookjesachtige sfeer goed getroffen, ben benieuwd naar de rest van de serie !

Een mooi tafareel wat mij deed denken aan de schilder Tadema met een knipoog naar David Hamilton.

Ik vind het qua verlichting te vlak en dat had wat spannender gekund.

Hartelijk dank voor de input.
Nav jullie opmerkingen heb ik de bewerking nog eens nagelopen en aangepast. Ik denk dat jullie gelijk hadden dat het contrast in het groen wat hoger had moeten zijn.
Update is geplaatst en hopelijk vinden jullie het nu beter.

@Eugg, je mag hem wel plaatsen hoor, ik ben benieuwd hoe jouw bewerking is.
@Erik, zo leer je nog eens wat he . Het moet inderdaad Pre-Raphaelitisch zijn.
@Vaag, even een close up geplaatst van het model, dat geeft dekleur beter weer dan zo'n klein plaatje. Het model heeft een heel lichte huidskleur die ik niet heb bewerkt.

Zacht met prachtige pasteltinten. Voor mij een duimpje!

Dit is prachtig! Kan hier uren naar kijken...wauw!

De update is al beter
Bij deze mijn versie, heb de bewerking zo gedaan dat het fantasie-achtige (voor mij althans) wat meer naar voren komt

Mooi hoor.
Zullen we titel bedenken?
Ik heb net bedacht: "Verwerking"
Wie volgt?

Ik ga voor de update hoewel ik de close-up ook erg mooi vind.Als haar benen daar helemaal op hadden gestaan was dat naar mijn bescheiden mening nog mooier

Mijn suggestie voor de titel is 'Dagdromen'.

zou toch handig zijn als je een verklaring zou geven van het begrip.

ik google ook regelmatig en kom tot
Met name in de vroege periode van de Brotherhood kozen de leden meestal voor Bijbelse of historische taferelen, veelal uit de Middeleeuwen. Vaak werden ook thema's ontleend aan romantische dichtwerken van bijvoorbeeld Keats of Tennyson. Daarbij gebruikten ze realistische en tegelijkertijd verfijnde schildertechnieken: gewerkt werd met een minutieuze nauwkeurigheid in het afbeelden van alle details. De bloemen en stofweefsels werden uitermate exact geschilderd, gebaseerd op nauwgezette studies in de natuur ('Gods grootheid'), die ze zo realistisch mogelijk wilden weergeven. Ze schilderden altijd volledig naar de werkelijkheid en liefst in een natuurlijke setting, terwijl ze op de Academie eigenlijk alleen geleerd hadden te schilderen naar gipsen modellen[1].
Minder realistisch en bewust anti-academisch waren de prerafaëlieten in hun compositieopbouw. Er was veel aandacht voor contrasterende elementen, waarbij ze de driedimensionaliteit opofferden aan het detail, in lijn met de kunstenaars uit het Quattrocento. Het was een bewust streven naar 'platheid', waarbij de hoofdactiviteit geplaatst werd op de voorgrond. Daarnaast was het kleurgebruik hard en fel, gevolg van het direct aanbrengen van pure pigmenten op een witte ondergrond, in navolging van frescotechnieken van kunstenaars van vóór Raphael. Met name dit intense, contrasterende kleurgebruik stond in sterke tegenstelling tot het toentertijd gangbare donkere kleurgebruik van de academici. Hunt zei ooit: “Waar het op aan komt is onderscheid te kunnen maken tussen de frisse kleuren van de natuur en de bruine saus van de academie-schilders” [3].
bron wikipedia

is weer kats anders.

Iedereen weer hartelijk bedankt voor de commentaren en complimenten.
@Eugg, jou update is mij toch iets te groen. mijn eerste post was inderdaad met te weinig kleur maar deze gaat voor mij net weer te ver.
@WietseH, de close-up was maar een willekeurige uitsnede om Vaag de kleur beter te laten zien en niet bedoeld als post voor commentaar.

Tav de titel, die heb ik bewust nog niet gekozen omdat ik die pas ga geven als de serie gereed is.

@Frans, waarom zou dat handig zijn? Mensen die er echt in geinteresserd zijn zoeken het wel op en om zo'n lap tekst bij een post op een fotoforum te zetten vind ik een beetje overdreven. Ook is het helemaal niet nodig om precies te weten wat Pre-Raphaelistisch is, ik had er specifiek de naam van John Waterhouse bijgezet. Als je op die naam zoekt kan je een enorme variateit aan schilderijen van hem zien en zelf beoordelen of deze foto in een moderne vorm daar een beetje bijpast. Zoals bij iedere stroming geeft elke artist daar zijn eigen invulling aan.
Overigens als het citeren van een lap tekst het enige commentaar is op de foto weet ik echt niet zo goed wat ik daar mee moet.

Dat begrijp ik
Ben benieuwd naar je volgende platen

Weer een hele mooie, Fran (je update is inderdaad veel beter). Had je m.i. ook kunnen plaatsen in de maandopdracht ...

sorry fran.

ik heb me een half uur verdiept in pre raphealtische stijl.
dit leek me een typische beschrijving daarvan.

was dus iets meer dan citeren.

maar nogmaals mijn excuses als het als zodanig overkwam.

als ik nou nooit een inhoudelijke bijdrage op je fotografie had geleverd kon ik je reactie wel begrijpen.

nu eigenlijk niet zo.