In mijn queste wat meer sport te laten zien, rekening houdend met de gegeven commentaren bij de platen van dames1 (meer statische akties, meer individuele akties, meer gezichten, dichterbij), heb ik ook een selectie gemaakt van de wedstrijd van heren1 van afgelopen zondag tegen HGC, deze ging jammerlijk verloren met 2-4:

#1 - concentratie bij HGC

350mm, f/6.3, 1/500sec, iso-800

#2 - concentratie bij HCDB

400mm, f/6.3, 1/400sec, iso-800

#3 - de opmars

100mm, f/6.3, 1/800sec, iso-800

#4 - drang naar de bal, toch in de minderheid

190mm, f/6.3, 1/800sec, iso-800

#5 - dribbelend door de verdediging

115mm, f/6.3, 1/1.250sec, iso-800

#6 - ook bij de heren oeverloze discussies...

105mm, f/6.3, 1/640sec, iso-800

#7 - ook bij de heren agressief op de bal en vroeg storen

100mm, f/7.1, 1/800sec, iso-400

#8 - en hup, dribbelen maar weer

105mm, f/7.1, 1/800sec, iso-400

Alle platen genomen met de 500d, voorzien van de schuif, vanaf monopod.

Nah, doelstelling blijft leren, dus ik ben nog steeds benieuwd wat er beter kan, zowel in maken als bewerken.

Dank voor je belangstelling en eventuele bemerkingen!

Super _Erik_, ik ben zo blij dat je dit post, kan ik ook weer van leren.

Foto 5 en 8 dat bedoel ik nu met actie. Foto 5 de dribbelde speler, vol concentratie, oog op de bal. De verdediger, ook hij richt zich op de bal, als hij maar niet doorbreekt en een doelpunt maakt. Dat hij er net niet helemaal opstaat neem ik voor lief. Bij deze opname trek je me mee in de emotie van het spel en dat is volgens mij de kern van sportfotografie. De overige spelers in de onscherpte vullen prima het beeld.
Nummer 8 de topper voor mij van deze serie. De aanvaller is door de verdediging heen gebroken, nu stevent hij af op open doel en maakt hij een ......Ook hier weer duidelijk de emotie zichtbaar, de krachtige houding van de spelers. Mooi ook dat de schaduw nog net volledig meedoet in het beeld.
Goed gedaan _Erik_

Oja, heb net als bij de vorige serie het idee dat de achterlijn rond loopt?

Nette serie.
Lijkt een moeilijke sport om te fotograferen omdat het allemaal op een hoog tempo gaat.
Voor nummer 8 als topper.

Ga met Art mee.

Erik ik heb geleerd als je echte actieplaten wilt maken dan moet je natuurlijk als eerste op het juiste moment afdrukken.
Bij het bewerken moet je goed naar de acties kijken en de loze ruimte/dingen eraf snijden. Het gaat tenslotte om die actie, de rest leid af. Je acties isoleren als het ware.

Heb het geprobeerd bij nr 4 en nr 8 maar de bestanden zijn te klein ik hou niets over. Probeer het maar eens zul je zien dat de acties veel meer naar voren komen.

Bij foto 7 kan rechts ook een heel stuk eraf, de keeper heeft in deze geen toegevoegde waarde.

Kwalitatief als gewoonlijk niet veel op aan te merken.
Jij maakt ze met 100-400 neem ik aan, lijkt mij een heerlijke lens voor de sport.

Mooie serie, dit keer meer actie en meer gezichten

De actie in 5 en 8 vind ik goed weergegeven

Vooral de schaduw in 8 en het opspetterende "spul" (ik weet niet wat het is) doen het heel goed hier!!

ik ben niet zo thuis in die sport opname's, maar ik vind dat het geheel er goed uitziet zelf vind ik de laatste er wel uitspringen iets "rustiger" dan de rest en een mooie actie vast gelegd

Ik zou echt strakker uitsnijden, veeeel strakker. Zoiets als dit:



Als ik het verder bekijk, bedenk dat wij er niet bij waren (hoogstwaarschijnlijk) en dat het gros hier ook geen hockeyfanaat is. Jouw verhaal is jouw beleving. Maar andere delen die beleving niet, maar je wil ze natuurlijk nog wel je verhaal vertellen. En soms geldt een beetje "als je het niet horen wilt, dan schreeuw ik het wel."

Dat kun je in drie stukken opdelen:

1) Zorg dat de kijker ook niet om datgene heen kan wat je wilt zeggen.
Als voorbeeld pikte ik er eerder al foto #4 uit. Je hebt daar zelf de teskt "drang naar de bal, toch in de minderheid" bij gezet. Het gaat dus ook om die drie spelers. Laat dus ook alleen dat zien. Dat is de reden waarom je strak moet uitsnijden als je de actie bedoeld.
Veel loze ruimte om een foto kan, maar dan moet het wel versterkend zijn voor je verhaal kunnen zijn. Negatieve ruimte dient de positieve inhoud krachtiger te maken.

2) Zorg dat datgene wat je wilt vertellen ook goed in beeld is.
Wanneer je een duel wil laten zien, probeer dan niet teveel de zijkant ervan te laten zien. Sporters zijn ook mensen en we kijken ze graag recht in het gezicht. Het is ook een beetje logisch. Als jij naar iemand luistert, dan wil die andere ook dat hij aangekeken wordt. Als een kijker naar de foto moet kijken, dan is er toch een klein stukje psychologisch effect bij de sport dat kijkers het prettig vinden wanneer de sporter er in de regel met het gezicht frontaal opstaat (hoeft niet pontificaal van voren, maar twee ogen doet veel meer dan één)
Een foto als #8 is dan eigenlijk net verkeerd, teveel opzij.
Dit vereist wel inzicht in het spelletje en ervaring, maar ik ga er even vanuit dat het niet je eerste hockey-wedstrijd is die je ziet. Maar fotograferen is toch net een stapje verder dan kijken. Het is het herkennen van spelpatronen en voorspellen waar die uitkomen zodat je vooraf op de goede plaats kunt zitten zodat je gewoon de goede plaat hebt. Beste plaats is die waar de keeper staat, maar dat mag niet en denk aan je eigen veiligheid natuurlijk.
Maar het betekent ook dat je een hoop momenten moet laten schieten of af moet keuren. Maar maak je daar niet druk om; mensen vinden het wel prettig als je ze geen 200 foto's voorschotelt en je het beperkt tot een stuk of 8 tot 10 zoals je nu doet. Dat is nog te behappen. Maar zorg dat die 10 dan ook knallen (herinner je nog dat ik het over schreeuwen had)

3) Vertel het verhaal.
Maar ben afwisselend en geballanceerd daarin. Vul het niet met alleen actiemomenten. Dat doe je nu ook niet, maar zorg wel voor balans. Je begint met twee foto's van groepsknuffels van beide partijen. Dat is er om te beginnen al één teveel. In je tweede foto ga je al de fout in dat je jezelf herhaalt. Foei, tik op de vingers en niet meer doen
Bedenk dat jij wel iets met hockey hebt, maar veel andere kijkers niet. Twee keer dezelfde foto tonen (ondanks dat de teams misschien verschillen) maken het niet interessanter om verder te kijken.
In de derde blijf je bezig met momenten voor de wedstrijd. Stoppen. Dat moet echt in één foto kunnen. Niet in drie. Als je je serie moet beperken tot een beeld of 8 tot 10, dan ben je al 3 foto's kwijt aan dingen voor de wedstrijd. Dat moet ook in één kunnen, en misschien moet je het wel helemaal weglaten.
Want ik mis ook iets in je foto's. Iets wat best belangrijk is in je verhaal; de einduitslag. Je zegt dat het 2-4 werd. Dat zijn 6 momenten van vreugde en verdriet. Waar is dat in je serie. Sport is emotie, dat zie jij ook wel op het veld als een speler mist of scoort. Ook dat soort foto's horen in een serie thuis.
Maar ook foto's van na de wedstrijd. Dat stukje emotie is dan ook nog prima te vinden. Dus concentreer je meer op na de wedstrijd dan ervoor. Ik heb (voetbal)wedstrijden gehad om kampioenschappen dat ik na de wedstrijd meer foto's maakte dan tijdens.
Het vertellen van een verhaal is net een beetje als een film. Er komt van alles in voor, het loopt allemaal door elkaar, maar aan het einde van de rit heb je je vermaakt en snap je alles ook. Althans, de gemiddelde Hollywood-productie dan. D'r zijn ook films waar ik na een half uur al totaal niets meer kan volgen en de zaal uitstap met een gevoel dat ik zojuist twee kwalitatief belangrijke uren uit mijn leven heb verkwanseld.

--

Kortom, zoek de kern van de wedstrijd uit en de kern van het verhaal wat je wilt vertellen en focus je daarop. Ik hoop dat je iets aan mijn tips hebt. Ik ben misschien niet de liefste, maar ik hoop wel duidelijk te zijn en ik wil je ook gewoon proberen te helpen.

Duidelijke taal van iemand die hier duidelijk ervaring in heeft!
Dit gaat je helpen _Erik_, ik weet het zeker...en ik neem de tips mee voor als ik zelf weer eens langs de kant ga staan......

@Allemaal - pfff, wat een mooi commentaar allemaal weer! Dank jullie wel!

@ArtenCo - klopt, die achterlijn is echt zo krom als een hoepel, schattend uit mijn geheugen is midden in het doel de afstand zo rond de 20cm verder van de middellijn dan de afstand bij de hoekvlaggen...

@Jeroen - lieve broodjes worden niet gebakken, ben een man van een zekere leeftijd, onderbouwd commentaar kan ik op zeker aan. Derhalve wil ik je heeeel hartelijk bedanken voor de tijd die je aan je reactie op mijn platen hebt besteed! Hele duidelijke taal met ook voor mij begrijpbare voorbeelden en beeldspraken. Zijn allemaal tips waar ik wat mee kan en zal doen:

bij 1) gaat om de aktie: gewoon helder, rigoreus snijden en dwingen naar de aktie;

bij 2) gaat om de gezichten: ook duidelijk, inderdaad zou ik het liefste halverwege het doel en de hoekvlag zitten, achter de hele zijlijn staat hek, daar kan ik niet staan, dit is ook hoofdklasse, dus ik kan ook niet zomaar over het hek klimmen, heb ook geen sportaccreditatie. Daarom ook gekozen om op de hoogte rond de achterlijn te gaan staan en dan meer te wachten op de aktie in de richting van de hoekvlag of een aktie wat verder weg, zo rond de 23m. Heb zelf hockey gespeeld, gefloten en veel gekeken (maar niet op dit nivo...).

bij 3) gaat om de lijn van de wedstrijd, duidelijk. Ik had een helft de tijd, dus ik heb de andere momenten gewoon niet, toen ik vertrok was het 0-1. Slap excuus, natuurlijk, maar wel de waarheid. Het is natuurlijk helemaal helder wat je bedoelt met het hele verhaal vertellen; heb er nog wel een vraag over, als ik tijdens een helft ga verplaatsen is het gewoon opgestaan is plaats vergaan, zou jij dan op dezelfde plek blijven staan? De teams wisselen immers, je krijgt dan - bij een evenwichtige wedstrijd - ook de andere kant van de aktie. Wat je dan wel mist zijn de doelpunten aan de overkant. Kortom, hoe kan ik daar het beste mee omgaan?

Nogmaals dank voor je hulp!

I'm zou niet durven zeggen hoe je het moet aanpakken bij volle bak publiek en opgestaan is plaats vergaan. Ik spring wel namelijk wel gewoon altijd over het hek, maar ik kom d'r ook nog voor andere dingen dan alleen mijn plezier; moet ook werken.
Als je niet aan de korte zijde kan staan ivm een hek, dan heb je aan die kant een probleem. Dan zou ik zelf redelijk in de hoek gaan staan en waarschijnlijk ervoor kiezen om me meer op de andere kant van het veld te concentreren. Moet je wel het hele veld over schieten, maar het brandpunt heb je ervoor. Wel dikke kans dat er spelers voor je neus in de weglopen

Maar ook ik heb wedstrijden dat ik maar een gedeelte van een helft kan. Het is dan toch geconcentreerd bezig blijven en zoeken naar dat ene plaatje wat een hele wedstrijd kan vertellen. Het is er altijd wel, maar het is goed zoeken. In jouw geval had bijvoorbeeld teleurstelling na de 0-1 kunnen zijn.

Je foto's samen met het commentaar van jeroentje met veel ervaring in de sportfotografie maken het een zeer leerzame ervaringen benieuwd naar je verdere ontwikkeling in deze tak van sport.

@Jeroen - dank voor je extra info, onderstaande plaat had er dus wél in gemoeten. Heb me meer laten leiden door het laten zien van verschillende momenten ipv het vertellen van het verhaal van de wedstrijd, da's dus duidelijk - ook - een leerpunt!



@Frans - helemaal eens, zodra h1/d1 weer thuis speelt, ga ik deze punten op zeker in de praktijk - proberen te - brengen. En dan hoop ik weer op zo'n privé lesje

En als de juichende speler jouw kant uitkeek was ie perfect. Maar das de mazzel die je moet hebben

Helder!

Hoi Jeroentje / erik

heel erg OK hoe dit uitgediept wordt !!
dit soort uitgewerkte topics wordt ik blij van.

mooie van A naar Beter topic !!!

grt
Maurice