Dit is natuurlijk de sectie van Fotosmurf en ArtenCo, maar ik heb nu eenmaal de uitdaging gekregen om een sportfoto te maken dus vooruit dan maar. Ik regel voor mijn fotoclub altijd een spreker die ons enkele fijne kneepjes komt uitleggen voordat we zelf op pad gaan, en had nu Bastiaan Heus gevraagd. Prachtig werk. Hij heeft ons uitgelegd dat om de actie te bevriezen een sluitertijd van minimal 1/500s nodig is, en dat de achtergrond vaak een van de grootste uitdagingen is. Reclameborden, grondlijnen, kunstlicht, you name it - allemaal ellende. Dat van die sluitertijd, tja, ik kick nu eenmaal op langere sluitertijden omdat ik beweging interessant vind - hier blijkt mijn 1/200s net traag genoeg te zijn, nog trager wordt te moeilijk voor mij. En die achtergrond, lastig hoor, ook omdat ik geen telelens heb (voor mijn meeste fototechnische interesses heb ik die niet nodig). Uiteindelijk bleek de locale hockeyclub de meeste mogelijkheden te bieden omdat ik daar wat hoger kon staan (ik werd vreemd aangekeken, dat wel, maar what else is new). De lage zon leek eerst een probleem maar vond ik achteraf juist wel mooi in F1. Mijn meeste foto's liggen inmiddels in de prullebak (ook mijn tennisbaan probeersels, een afschuwelijke afgang). Aan jullie de vraag om de restanten te beoordelen, laat maar horen.

F1


F2


F3


F4

ik vind het een mooie serie.
lekker anders dan al die bevroren close plaatjes.
eigenwijs en je eigen ding er in gelegd.

Leuk dat je de uitdaging bent aangegaan.de eerste spreekt me zeker aan.
2 en 3 zijn mooie momenten. De sluitertijd aldaar is een compromis tussen je eigenheid en het advies van de spreker. Ziet er voor mij teveel uit als compromis.
De laatste vind ik niet zo aantrekkelijk. Druk overzicht.

Dank voor de reacties, Wim en Frans. Kan ik me goed in vinden.

Voor mij is de eerste de beste Mooi dat tegenlicht! Voor mij een beauty.
Nrs 2 en 3 spreken mij niet zo aan. Enerzijds de bewegingsonscherpte van de voeten (duidt op een veel te lage sluitertijd), anderzijds het best wel hoog ingenomen standpunt.
Nr 4 vind ik ook te druk.

De sectie is van iedereen hoor Peter alleen zijn wij een van de weinigen die er foto's voor maken.

Wat jou uitdaging betreft, ziet er niet slecht uit maar gemaakt naar jouw smaak.
Ik hou niet van wapperende voetjes en zo en zie veel liever de acties lekker close en loeischerp. Nadeel daarvan is dat je snelle tijden nodig hebt en niet op donker weer zit te wachten. Maar voor iedere uitdaging kan je beloond worden.

2 en 3 vallen dus voor mij af.
4 vind ik iets te rommelig en weinig zeggend behalve dat ik de lucht heel fraai vind.

De eerste vind ik wel een mooie plaat maar zelf zou ik de speler een metertje meer naar voren willen hebben.
Ik had deze wel zelf willen maken, misschien eens doen op het voetbalveld al heb ik natuurlijk wel altijd mijn telelens erop staan.

Ben benieuwd of we nog meer mooie sportplaten van jouw hand hier mogen verwachten.
Ik wacht met spanning en nieuwsgierigheid af.

Succes.

Ik ook

Dank voor de (eenduidige) commentaren!

P.S. Dat metertje naar voren ben ik het ook mee eens, dat was beter geweest alhoewel het hoofd nu ook vrij is en daarmee de foto wel geslaagd. Eigenlijk in burst moeten schieten (de speler kon ieder moment een andere looprichting kiezen), ook al zo'n sportfoto (cq vogelfoto) ding wat ik niet standaard toepas ...

Harstikke leuk dat je de uitdaging bent aangegaan! Mijn mening volgt die van de anderen, #4 nietszeggend, #3 en #2 zonde van de beweging en #1 helemaal top, prachtig licht en fraaie ruimte

Ennn nu voelt ArtenCo zich geroepen om er ook iets van te melden! Allereerst top dat je dit aandurft en je openstelt voor andere takken van sport. Dat is al een compliment waard.
Nu de opname's, de trage sluitertijd vind ik in deze sport niets toevoegen. De wapperende voeten zijn eerder storend dan een toegevoegde waarde. Een trage sluitertijd zou ik meer toepassen bij het wielrennen of autosport. Zeker icm met het pannen kun je dan mooie effecten bewerkstelligen.
Bij veldsporten kies ik voor inderdaad om een snelle sluitertijd 1/500 of hoger. De actie bevriezen lukt dan goed.
De 2 en 3 vind ik net niet het juiste moment. Bij nummer 2 vermoed ik, was een fractie later interessanter geweest. De meest linkerspeler draait wellicht meer naar binnen en dat komt de actie ten goede. Nu loopt hij als het ware tegen het kader aan.
Voor 3 geldt of de actie is al geweest of gaat nog komen, ik haal dit niet uit het beeld.
Nummer 4 begrijp ik wel dat dit wordt gemaakt, maar is veels te druk, ik word niet direct naar het veld geleid...
Maarrr nummer 1 is wel te topper van deze serie, wat een tegenlicht....en wat een mooie ruimte geef je de speler mee...Top

Ben benieuwd of je met de gegevens tips nog eens op herhaling gaat?

Dank Eric en Art ...

Ga ik wat doen met alle tips? Ik denk het wel, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik liever zelf op het (tennis)veld sta dan dat ik er foto's van maak. In eerste instantie ben ik het eens met Wim, ik herken zijn opmerking over die bevroren plaatjes die vaak wat star overkomen. Maar ik herken ook de opmerkingen over de "wapperende" voetjes die niets toevoegen, wat ik voor ogen had is zeker niet gelukt.

Laat ik het als volgt uitleggen. Ik heb een jaar geleden voor onze fotoclub ook een andere sportfotograaf weten te strikken, Hans van Tilburg. Net als Bastiaan Heus een zeer onderhoudende en gepassioneerde spreker, maar een volstrekt ander soort fotograaf. Hans doet sport (vnl. voetbal) voor De Telegraaf en is vanuit zijn journalistieke insteek altijd op zoek naar Het Moment. Natuurlijk is alles technisch dik in orde, maar het is een andere insteek dan die van Bastiaan die ook vaak op zoek is naar gewoon een hele mooie foto (Bastiaan doet niet toevallig ook veel portretten en shoots).

Ik ben meer van de school van Bastiaan dan van die van Hans (en kan aan geen van beide tippen natuurlijk - het zijn niet voor niks professionals, Hans publiceert dagelijks in de krant en Bastiaan heeft al eens de Zilveren Camera gewonnen). Wat ik probeerde was een sportfoto te maken die ook voor niet-sportliefhebbers toch interessant zou kunnen zijn. F4 is dat duidelijk niet, en F2 en F3 zijn een mislukte poging. F1 wordt als wel gelukt ervaren, en die foto is niet toevallig minder afhankelijk van de wedstrijd zelf - het is geen sportfoto in de gebruikelijke zin, hoewel de sport wel het onderwerp is.

Bij mogelijk volgende sportfoto's zal ik doorgaan op die weg, dat is nu eenmaal mijn natuurlijke voorkeur. Maar ik snap heel goed waar het fout gaat. Waar bij mijn foto's de schoen knelt is dat een echte sportfotograaf op zoek is naar een relevant wedstrijdmoment - je hebt dan je toestel ingesteld op een snelle sluitertijd (en ik vermoed continu scherpstelling) en balanceert verder met het licht in diafragma en ISO (een flitser wordt zelden gebruikt om de sporters niet lasting te vallen), maar je focus ligt op Het Moment. Dat is óók waar voor de actiefoto's van Bastiaan. Kwestie van oefenen dus, met al jullie tips in het achterhoofd

Klopt inderdaad dat je de sport inderdaad op verschillende manieren kan vastleggen.
Ik zelf ga ook voor de mooie acties en zit altijd gefocust op het spel. Belangrijk is dat je desport goed kent.
voetballen heeft voor mij geen geheimen meer,weet aardig wat ik kan verwachten bij corners of vrije trappen en dan nog mis ik vaak het moment wat ik eigenlijk zou willen hebben.

Heb zelf de uitdaging staan om een keer hockey te gaan platen kijk er erg naar uit een gaat ook wel gebeuren.
Weet bijna zeker dat de eerste keer een sof gaat worden.
Weet bijna niets van hockey maar gaat goed komen.

Persoonlijke smaak speelt uiteraard ook een rol. Ik ken mensen die mijn sportfoto best waarderen en toch worden diezelfde foto's ook wel door anderen afgekraakt.

Fact of life

Ik ben zelf al twee jaar op zoek naar "de andere sportfoto". Dus niet meer het "juiste moment" pakken (uitgedrukt in sportmomenten). Wat blijkt namelijk, op een gegeven moment lijken al die foto's op elkaar, terwijl "de andere sportfoto" wel degelijk te maken is, maar dat die bijna nooit wordt gemaakt. Ik vind foto 1 daar dus een perfect voorbeeld van.

Mijn zoektocht begon twee jaar geleden, toen ik foto's zag van een andere hobby-fotograaf van hetzelfde sportevenement als waar ik foto's van heb gemaakt. Zijn foto's misten het bekende "juiste actiemoment", maar waren daarentegen stuk voor stuk mooie sportfoto's. In mijn zoektocht naar de andere sportfoto lukt het me steeds beter. Ik neem andere standpunten in en probeer andere momenten vast te leggen.

Wat ik maar wil zeggen is, dat ik je begrijp. Mij lukt het nog onvoldoende om met andere sportfoto's thuis te komen (laten we zeggen, sportfoto's van de school van Bastiaan). Het voordeel is dat ik tegenwoordig maar met 5-10 foto's thuiskom die gemaakt zijn volgens het principe van Hans. Scheelt me flink wat nabewerkingstijd.

Wat leuk dat dit een herkenbaar punt is - laten we de lat inderdaad maar hoog leggen

...en als we de lat dan toch hoog gaan leggen...

De lange 23-meterlijn aan de linkerkant in nummer 1 stoort mij toch een beetje. Ik denk dat als je deze linkerkant bijsnijdt zodat de 23meterlijn net zo groot is als de middenlijn, de foto nog mooier wordt. Hij wordt dan alleen vierkant...

Geloof me Henry, ik heb alle varianten geprobeerd. Zelf ben ik het meest tevreden over de door mij geposte versie, die ademt het meest. Ik snap wel wat je bedoelt met die lijn; een andere (in mijn ogen betere) optie is jouw breedte gelijk te houden maar de hoogte terug te brengen zodat je weer op 2/3 uitkomt. Maar dat gaat dan weer ten koste van de diepte (daarom heb jij dat ook niet gedaan vermoed ik). Wellicht ligt de lat voorlopig nog te hoog

Ik zal dit weekend ook proberen een sportplaat te schieten die niets met een moment te maken heeft zoals ik gewend ben.

Ben erg nieuwsgierig wat je bedoeld met de "andere sportfoto" Henry...

Heb je daar een voorbeeld van?