Meg name foto 1 vind ik erg leuk kleuren en gelaatsuitdrukkingen doen het hier goed

Mooi topic waarbij je ons een inkijk gunt in jouw wereld.

Als argeloze kijker doet foto 1 het grootste emotionele appel.
Foto 3 toont een, i.m.o. nog immer voortdurend tijdsbeeld.
Foto 2 blift voor mij steken in het beeld van een opdringerige stadsduif.

Als fotograaf heb je, zo te zien, op technisch gebied een flinke vooruitgang geboekt sinds deze foto's.

Voor mij is nr 1 ook de beste. De blik van het kleine jongetje heb je hier mooi gevangen.
Nr 3 bevat een interessant beeld. Foto is niet perfect, maar dat is niet erg. Leuk plaatje van straatfotografie.
Nr 2 zegt mij ook niet zoveel. Misschien teveel in Amsterdam en andere grote steden geweest en daar de tamme duiven op de Dam meegemaakt. Bijna elke grote stad heeft ze, Barcelona ook.

Graag gedaan. Kun je je vinden in de reacties?

Leuke serie.....

D.

Ik ben meestal wel een buitenbeentje in observatie denk ik.
Foto 2 vind ik de beste. Exact het juiste moment en een herkenbaar beeld.
Foto 1 gaat voor mij niet verder dan snapshot (sorry zo zie je maar dat ieder een ander smaak kan hebben)
Foto 3 is leuk qua interactie. De dame kan de omstaanders er niet van laten weerhouden te luistervinken.

De eerste is een leuk moment maar missen we hier geen scherpte? of ben ik de enige die dit vind?
De tweede is ook een leuk moment maar vind de duif wat te donker en het standpunt wat te hoog.
De derde komt goed in beeld hoe ze mee proberen te luisteren maar verder kan het me niet zo bekoren.

Ik denk dat je me te veel verwend hebt met je echte typische Martina portretfoto's en dat ik het daarom misschien niet zo'n goede serie vind

Gr. Geert

Heren volgens mij ontgaat jullie geheel de context waarin deze foto's geplaatst zijn.

Ik denk dat we kunnen volgen hoor Frans.
Zoals ik al zei heeft Martina toen (mijn inziens) bij Foto 2 en 3 echt slimme momenten kunnen vastleggen. En dat is zeker uniek voor haar leeftijd toen. Toen ik 16 was ging ik dergelijk beeld nooit maken. Dit is de wereld van de volwassenen.
Ik werkte op die leeftijd met een polaroid en gezien de zeer grote beperkingen dat dit toestel had moest ik mij beperken tot behoorlijk passieve onderwerpen.
Foto 1 mag dan voor haar persoonlijk een betekenis hebben, voor mij als (buitenstaander) kijker zal dit vooral een beeld van een grote zeepbel blijven en past idd misschien beter bij haar tijdsgeest van toen doch zit er voor mij (sorry) weinig waarde in. Het heeft niet iets als "WOW dat je dit beeld op die leeftijd wil vastleggen"
Maar Martina is nu groot en we kunnen dit nu als volwassenen bekijken en beoordelen.
En dan kom ik terug op wat ik net al zei.

Vind het wel heel leuk te zien met welke passie Martina zich inzet voor haar werk en hoe ze zich weet uit te drukken en ook hoe dat evolueert.

Zie jij dat anders dan Frans?

Zal het proberen uit te leggen aan de hand van de eerste foto.

Martina geeft een inkijk in haar gevoelsleven door de beschrijving bij haar foto.

Dan stelt Geert een vraag over missende scherpte en noem jij het xafke een snapshot (terloops gemaakte foto) en excuseert je daarvoor in dezelfde zin.

Zonder de tekst van Martina zou je, in oppervlakkige, beschouwing van de foto enkel een heel grote zeepbel kunnen zien. Niet bijster interessant en veel gezien vooral in toeristenplaatsen.
Maar als je verder kijkt zie je de mensen op de foto.
Vader in opperste concentratie en kind trots/verheugd in innige relatie met elkaar.
Martina gaat zelfs verder en kijkt in de ogen van het kind.
De foto staat voor haar ergens symbool voor en raakt haar tot in haar diepste wezen.

Ik gun iedereen die eerste foto al was het maar als een beeld in zijn of haar herinnering.

Of als een onscherpe snapshot ........

Misschien was ik wat kort door de bocht met mijn commentaar over deze reeks, mijn excuses daarvoor