De buren hadden me gevraagd om een foto van hun hond te maken en zie hier het resultaat.

een leuk beestje, volgende keer niet een stuk van zijn pootjes afkappen en iets meer op de achtergrond / omgeving letten ik zou hem vierkant croppen zodat de pijp en dat stukje hek wegvalt links

...en een iets lager standpunt...

wow jiij bent snel Tony.. Had de verkeerde link gekopiëerd. Moest deze zijn.
Was al bezig met de link te veranderen

Ik wil het Mecheltje ook in kleur zien maar dan zonder die rare halo om de pup heen

hmmmmm ik vond die halo wel leuk... Maar goed dat smaken verschillen ^^

in ieder geval hier in kleur.

Ik ga hier toch voor de kleurenversie.

Ik ga mee met de al gegeven commentaren, maar het is wel een leuk puppenbeest om te zien. Ik zou er zeker nog een keer foto's van maken als ik jou was.

Kleurenversie is al een stuk beter......

nabewerking leidt niet altijd tot betere plaatjes.

zou snel een keer met dit beestje naar een fotogeniekere omgeving gaan.

De kleurenversie is idd. de beste.

Maar zoals de rest ook al aangeeft......probeer de hond er helemaal op te krijgen, dus geen afgesneden pootje, iets lager standpunt is bij dit soort foto's meest ook leuker/mooier, probeer storende elementen zoals 't hekje waar ie achter zit en de muur die wel heel erg dicht in beeld is te vermijden en misschien de foto nog wat naverscherpen.

Weer foto's maken van deze pup terwijl ie nog net zo groot is als op de foto wordt denk moeilijk.....volgens de Exif is deze gemaakt in juli.

snap ook nooit dat mensen oude foto's ter beoordeling aanbieden.

je zat toen lager in je leercurve.

tenzij je gewoon wil showen.

De kleurenversie zit er veel frisser uit dan de z/w versie.

hehe het is niet echt om te showen.
Ik persoonlijk vond het een leuke foto, alleen wilde ik weten wat jullie er van vinden.
Ook al zat ik lager in me leercurve, met het commentaar wat hier gegeven is kan ik wat mee.
Anders stond deze foto weg te stoffen op me pc..
Dat die pootjes weg zijn is een beetje een slechte eigenschap van mij. Ik heb dit wel vaker meegemaakt. Ook met mensen enz.
Ik probeer er wel steeds meer op te letten

Waarschijnlijk had ik een kleinere diafragma waarde moeten hebben voor de muur weg te krijgen..

mijn reactie was meer een dialoog met wim.
stomme tip van me om de foto ergens anders over te doen terwijl de pup geen pup meer blijkt te zijn.

als mijn reactie te hard bij je is binnengekomen excuus daarvoor.

vind dat je dan ook recht hebt op een wat uitgebreidere reactie.

zien en verwerken van beelden door de mens lijkt slechts heel in de verte op fotograferen.

als je kijkt zie je maar een heel klein gebiedje scherp. je ogen zijn daarom continu bezig met het scannen van het onderwerp van je aandacht.
je hersenen zijn ook prima in staat een voorwerp los te zien van de omgeving. nog afgezien van de beïnvloeding van de waarneming door andere gelijktijdige zintuiglijke waarnemingen via reuk, gehoor etc. en de emotionele context van het beeld.

nadat je de sluiterknop geheel ingedrukt hebt rest een beeld in het platte vlak, met het gehele scherpstelvlak in focus, ontstaan in een fractie van een seconde, en ontdaan van een hele hoop emotie.

wat heeft dat alles nu van doen met jouw foto van deze pup?

De buren hadden je gevraagd een foto te maken van de pup.
Je voelde je misschien vereerd, gevleid, trots, blij.
De pup heb je al zien ravotten, puppiestreken uithalen en mogelijk al eens vastgehouden, geaaid.
Je voelt hem al; een hoop emotie.

Tijdens het fotograferen heb je alleen oog voor de hond en je camera. De ondergrond van grijze klinkers, de bakstenen muur, de regenpijp vielen nauwelijks op.

Op de foto hebben de buren alleen oog voor hun schattig hondje. Ze zijn superblij met het resultaat en de foto komt afgedrukt bij Profotonet uitvergroot in de hal te hangen.

Vervolgens zet je de foto op een beoordelingsforum en treft mensen die puur kijken naar het beeld van een pup, op grijze klinkers, voor een roodbakstenen muur, met een deel smeedwerk van een oude naaimachine o.i.d.
De kijker raakt even vertederd zoals bij alles wat jong is maar raakt al snel afgeleid door de omgeving, stoort zich aan pootjes die er niet helemaal opstaan en vindt de bewerking ook niet alles.

Met alleen diafragmeren en de pootjes er helemaal op redt je het niet. Dik kans overigens dat je met f/5,6 al aan de grens zat van je objectief.

Sleutelwoorden zijn kijken en beleving.

Een kijkhulpmiddel kun je vinden op de site van Henk Backer Digitale Doka.

" Een masker als zoeker gebruiken
De Linhof .............. Een veel goedkoper alternatief kun je zelf maken van een stuk zwart karton of zwart plastic. Neem een stuk karton of plastic van ongeveer 10x15cm, Snij met een scherp mes in het midden een rechthoekige opening van 4x6cm. Met dit eenvoudige masker kun je het beeld afbakenen. Door het dichterbij of wat verder weg te houden kun je de verschillende brandpuntafstanden simuleren. Je zou ook een tweede masker kunnen maken met een vierkante opening van bijvoorbeeld 5x5cm als je graag vierkante afdrukken maakt."
Bron: http://www.henkbacker.info/esthetica/02/compositie.htm

Beleving is natuurlijk heel subjectief.
Maar probeer in de schoenen te gaan staan van je publiek.
Als je publiek de buurvrouw/man is kan het zijn dat je een foto maakt die mooi is voor het familie-album maar niet voor de rest van de wereld.
Als je publiek breder is realiseer je dan vooral de emotienele kant van dit verhaal.

Bij een pup is het misschien leuk puppenstreken te laten zien, of puppenmotoriek of spelen met een andere hond of interactie met het buurmeisje of ....

Om het helemaal goed te maken.
Blauwzweem verwijderd, kopje wat opgelicht, voetje gerepareerd en iets naverscherpt.

Netjes gedaan Frans......foto ziet er gelijk een stuk "frisser" uit.

Vooral de reparatie van 't pootje vind ik knap.

@mingus: had ik zoveel goed te maken?

hahhahahahha, Bedankt voor het pootje.!!
Hoe krijg je het voor elkaar... ^^