Voor een eerste keer zeker een goede poging en foto's waar de eigenaar van de honden waarschijnlijk ook heel blij mee zal zijn!
Daarentegen wel foto's die nog een stuk beter kunnen, maar dat is ook logisch bij een eerste keer. De poot en staartstukjes die ontbreken noem je zelf al op en de DOF is al genoemd door Ans, samen met scherpte en kijkruimte. Tony noemt vervolgens de belichting nog en daarmee is het lijstje eigenlijk compleet, maar weet je nog niet hoe je alle problemen kunt voorkomen.
De rustige achtergrond is gewoon een andere plek kiezen, waarbij de tip van Ans om je onderwerp niet te dicht bij de achtergrond te plaatsen wel een heel belangrijke is. Met meer afstand heb je de mogelijkheid om je achtergrond buiten de DOF te laten vallen én je hebt geen last van vervelende schaduwen (niet dat je daar nu last van hebt, maar gewoon even algemeen

).
De ontbrekende stukjes hond kun je heel makkelijk op te lossen door in het begin standaard iets te weinig te zoomen. Op de computer kun je dan een mooie uitsnede maken. Is dit hoe het moet en je het in de toekomst altijd moet gaan doen? Nee, want je snijdt een deel van je pixels af en je vermindert daar dus de kwaliteit van je foto mee. Nu is het voordeel dat de huidige camera's daar best wel wat ruimte voor hebben qua pixel-hoeveelheid en je het verlies in kwaliteit dus wel kunt opvangen, maar het verlies aan beeld (stukjes poten en staart) kun je niet opvangen. Wanneer je dit een tijdje met je foto's doet en op de computer elke keer de goede uitsneden maakt, zul je merken dat je steeds meer gevoel gaat krijgen voor de goede uitsnede. En dat is dan het moment dat je die uitsnede weer gelijk tijdens het fotograferen gaat maken. Je zult merken dat het je dan veel makkelijker af zult gaan om én een mooie opname qua beeldvulling te maken én alle stukjes van je onderwerp in beeld te krijgen.
De scherpte is een kwestie van net niet helemaal goed focussen denk ik. Heel belangrijk is dat je een lens echt de tijd geeft om scherp te stellen! Zeker met dierfotografie en kinderfotografie merk ik nog wel eens dat de beginnende fotograaf zo gebrand is op het pakken van het moment dat hij (/zij) te snel gaat en al afdrukt voordat de lens 100% klaar is met scherpstellen. Gevolg: allemaal foto's die nét niet scherp zijn. Verder is het van belang dat je goed scherpstelt op dat dichtstbijzijnde oog. Wanneer je dat niet goed lukt, omdat de camera dan net niet makkelijk scherptstelt, moet je gewoon de overgang van ooglid naar oog pakken, daar zit namelijk meer contrast en dat maakt het voor de camera makkelijker om scherp te stellen.
De belichting is altijd een moeilijker punt. Je hebt in veel foto's overbelichting in het rode kanaal (dat zijn die gele plekken zonder detail die met name op de snuit van de jongste hond zichtbaar zijn). Handig is het dus om juist op de probleemplekken te meten zodat daar goed belicht wordt.
Verder scheelt het ook wanneer je een licht invulflitsje zou geven. Dat zorgt bijvoorbeeld ook dat de ogen wat levendiger en lichter worden.
In veel foto's zit toch best nog wat ruis in de achtergrond. 400 Iso zorgt niet meteen voor veel ruis, maar wanneer je vervolgens in DPP de foto veel lichter maakt (bijvoorbeeld door de belichting veel te plussen) dan ben je dus ruis zichtbaar aan het maken en krijg je dus hetzelfde effect als dat je hebt wanneer je je ISO wel hoger had gezet. Op het derde tabblad van het toolpalette kun je de ruis aanpassen in DPP. Je zou hier vooral de chrominance noise reduction wat hoger kunnen zetten. Dit haalt de kleur uit de ruis en zorgt daarmee dat het al gelijk minder storend is.
In de nabewerking zijn ook nog wat punten waar je wat mee zou kunnen spelen. Ik zit dan vooral te denken aan shadows/highlights...
Ik hoop dat je hier een beetje verder mee kunt en je binnenkort een serie maakt die helemaal goed is!
